Skip to main content
Time to Talk Blog

Mooi galgje woord: OefenCitoStress (only available in Dutch)

By 13 January 2017June 10th, 2017No Comments

Waar de British School vorige week alweer haar deuren opende, konden de Nederlandse kinderen tot afgelopen maandag nog rustig bijkomen van wat vaak als de meest gezellige, alsook meest ‘hysterische’ maand ervaren wordt. Dit jaar werd het olijke december echter voor het eerst voorafgegaan door oefen-Cito’s. U leest het goed. Oefen-Cito’s. ‘Nep Cito’s’ zoals ik ze met vele cliëntjes maar enigszins geruststellend ben gaan noemen.

Toen ik een aantal jaar geleden voor het eerst de woorden ‘kleuter Cito’ hoorde, brak mijn klompje al.. Dit nieuwe fenomeen slaat mijns inziens echter alles. De stress die deze nep-Cito’s namelijk met zich meebrengen (voornamelijk aan de kinderen geboden om hen beter te doen presteren op de echte Cito’s) is zo groot, dat, tegen de tijd dat de ‘echte’ januari Cito daadwerkelijk op hun tafeltje ligt, een steeds groter deel van de kinderen precies strak genoeg staat om daar een flink potje van te maken. En of zij nu voor tussentijdse toetsen achten en negens halen, “doet er niet zoveel toe” horen vele ouders tot hun grote frustratie. Cito. Rules. Punt.

‘Gelukkig’ schieten de Cito-trainingen ondertussen aan alle kanten als paddenstoelen uit de grond. Waarom dit big business is, is onder meer omdat de vraagstelling van de Cito dusdanig afwijkt van de manier waarop kinderen gewend zijn vragen te beantwoorden, dat, wat mij betreft, de Cito op basis daarvan alleen al in twijfel getrokken mag worden.

Het is en blijft vrij simpel. Over het algemeen geldt: Hoe beter je je voelt, hoe beter je presteert. Is de koffie op je werk goed te drinken, doet de printer het en krijg je zo nu en dan waardering, ook (en juist) wanneer je deze niet verwacht, heeft dit vaak een positief effect op je output. Nog nooit had ik het echter zo druk met de coaching van toekomstig Nederland; kinderen die ik een jaar of vijf geleden vrijwel zeker niet had hoeven zien.

Bij deze een oproep aan alle mama’s, papa’s, ooms, tantes, opa’s, oma’s, broers, zussen en, last but not least, aan onderwijs biedend Nederland: jut deze kinderen de komende weken alsjeblieft niet nog verder op. Wees zo relaxt mogelijk, maak het niet groter dan het is en straal uit dat je vertrouwen hebt in je koter.

Bij voorbaat, ook namens hen, veel dank!

Carolina